ความเป็นมาของวันเเม่

ความเป็นมาของวันแม่แห่งชาติ

            

ชาวอเมริกันเป็นผู้กำหนดให้มีวันแม่อย่างเป็นทางการขึ้น และผู้ที่พยายามเรียกร้องให้มีวันแม่ในอเมริกา คือ แอนนา เอ็ม. จาร์วิส คุณครูแห่งรัฐฟิลาเดลเฟีย แต่กว่าเธอจะประสบความสำเร็จก็ครบ 2 ปีพอดีในปี พ.ศ.2457 โดยประธานาธิบดี วูดโรว์ วิลสัน ได้มีคำสั่งให้ถือวันอาทิตย์ที่ 2 ของเดือนพฤษภาคมเป็นวันแม่แห่งชาติ และดอกไม้สำหรับวันแม่ของชาวอเมริกันก็คือดอกคาร์เนชั่น ซึ่งจะแบ่งออกเป็น 2 แบบ คือถ้าแม่ยังมีชีวิตอยู่ให้ประดับตกแต่งบ้าน หรือประตูด้วยดอกคาร์เนชั่นสีชมพู แต่ถ้าแม่ถึงแก่กรรมไปแล้วให้ประดับด้วยดอกคาร์เนชั่นสีขาว 

ความเป็นมาของวันแม่แห่งชาติในประเทศไทย 

     วันแม่แห่งชาติ งานวันแม่จัดขึ้นครั้งแรกเมื่อวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2486 ณ สวนอัมพร โดยกระทรวงสาธารณสุข แต่ช่วงนั้นเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 งานวันแม่ในปีต่อมาจึงต้องงดไป เมื่อวิกฤติสงครามสงบลง หลายหน่วยงานได้พยายามให้มีงานวันแม่ขึ้นมาอีก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร และมีการเปลี่ยนกำหนดวันแม่ไปหลายครั้ง ต่อมาวันแม่ที่รัฐบาลรับรอง คือวันที่ 15 เมษายน โดยเริ่มจัดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2493 แต่ก็ต้องหยุดลงอีกในหลายปีต่อมา เนื่องจากกระทรวงวัฒนธรรมถูกยุบไป ส่งผลให้สภาวัฒนธรรมแห่งชาติซึ่งรับหน้าที่จัดงานวันแม่ขาดผู้สนับสนุน

     ต่อมาสมาคมครูคาทอลิกแห่งประเทศไทย ได้จัดงานวันแม่ขึ้นอีกครั้ง ในวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2515 แต่จัดได้เพียงปีเดียวเท่านั้น จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2519 คณะกรรมการอำนวยการสภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ จึงได้กำหนดวันแม่ขึ้นใหม่ให้เป็นวันที่แน่นอน โดยถือเอาวันเสด็จพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ วันที่ 12 สิงหาคมเป็นวันแม่แห่งชาติ และกำหนดให้ดอกไม้สัญลักษณ์ของวันแม่ คือ ดอกมะลิ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ทำไมจึงใช้ดอกมะลิเป็นดอกไม้ประจำวันแม่

     การที่ใช้ดอกมะลิ เป็นสัญลักษณ์วันแม่ ก็เพราะดอกมะลิเป็นดอกไม้ที่มีสีขาวบริสุทธิ์ มีกลิ่นหอมที่หอมไปไกลและหอมได้นาน ผลิดอกได้ทั้งปี อีกทั้งยังนำไปปรุงเป็นเครื่องยาหอมใช้บำรุงหัวใจได้ด้วย ซึ่งคุณสมบัติเหล่านี้เปรียบได้กับความรักอันบริสุทธิ์ลึกซึ้งที่แม่มีต่อลูก เป็นความรักที่เปี่ยมไปด้วยความเมตตากรุณาที่ไม่มีที่สิ้นสุด และไม่มีพิษมีภัย มีแต่ความชุ่มชื่นใจดั่งความหอมของดอกมะลิ

ดอกมะลิเป็นสัญลักษณ์ของวันแม่

ดอกมะลิดอกไม้ประจำวันแม่

ชื่อ :	มะลิ มะลิลา มะลิหลวง มะลิซ้อน
ชื่อวิทยาศาสตร์ และชื่อพฤกษศาสตร์ :	Jusminum adenophyllum.
วงศ์ :	OLEACEAE
ลักษณะทั่วไป :	เป็น พรรณไม้พุ่มยืนต้นขนาดกลาง แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบๆ ลำต้นสูงประมาณ 5 ฟุต ใบเป็นใบเดี่ยวแตกออกเป็นคู่ ไปตามก้านต้นลักษณะใบป้อมมน ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ขอบใบเรียบไม่มีจัก ผิวใบเรียบสีเขียวเข้มเป็นมัน ใบยาว 2-3 นิ้ว มีดอกเป็นดอกเดี่ยว ออกเป็นช่อตามปลายยอดหรือปลายกิ่งประมาณ 3-5 ดอก แล้วแต่ชนิดพันธุ์ ดอกมีสีขาวกลิ่นหอม มีทั้งดอกลาและดอกซ้อน ออกดอกตลอดปี
การขยายพันธุ์ :	เป็นไม้ที่ชอบแสงแดดจัด หรือกลางแจ้ง ต้องการน้ำปานกลาง ปลูกในดินร่วนซุย ขยายพันธุ์โดยการปักชำ หรือตอนกิ่ง
สรรพคุณทางยา :	มะลินอกจากจะมีกลิ่นหอมไว้ดมแล้ว มะลิดอกแห้งใช้ปรุงเครื่องยาหอมใช้บำรุงหัวใจได้เป็นอย่างดี มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก กรุ่นกลิ่น “รัก” บริสุทธิ์ผุดผ่องใส แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ เป็นมาลัย “กราบแม่” พร้อมน้อมบูชา แทบเท้ามารดา สิ่งที่มีอยู่ในตัวมารดา ยากจักหาสิ่งใดมาเทียบได้ นึกถึงแม่ในคราใด ฉันสุขใจตลอดเวลา ดวงตาแม่เมื่อแลดูลูก เหมือนสายใยพันผูกดวงชีวี ดวงตาใดไม่เหมือนชนนี ทั้งปราณีห่วงหาอาทร มือของแม่ช่างอ่อนละมุน ดั่งปุยนุ่นคอยกอดตระกอง เสียงเพลงที่ แม่กล่อมร้อง ท่วงทำนองราวทิพย์ดนตรี ถึงแม้ไม่มีตะวัน มีเพียงแม่ฉันยิ้มอยู่เคียงข้าง โลกนี้ก็จะใสสว่าง ให้ฉันเห็นทางที่จะก้าวเดิน ฝ่าเท้ามารดา คือหนทางพาสู่สรวงสวรรค์ เมื่อกราบแทบเท้าแม่ทุกวัน ฉันนอนหลับฝันแต่สิ่งที่ดี อยู่ในครรภ์มารดา ฉันนอนหลับตาฝันดี อบอุ่นราวกับมี ปุยสำลีห่อหุ้มกาย เมื่อลืมตาดูหล้า พบมารดายิ้มให้สดใส  เป็นรอยยิ้มพิมพ์ใจ ไม่เหมือนใครในโลกา หยาดแห่งน้ำนมแม่ ความรักแท้แผ่ทั่วกายา สืบต่อดวงชีวา จากเด็กมาจนโตใหญ่ จากวันนั้นถึงวันนี้ เป็นคนดีเพราะแม่สอนไว้ ลูกซาบซึ้งสุดหัวใจ แม่รู้ไหม ฉันรักแม่ รักแม่ รักแม่จังเลย                                                                                           บทกลอนโดย ตะวันธรรม ขอขอบคุณท่านผู้ชมที่ดูเเละติดตามจนจบค่ะ  จัดทำโดย ด.ญ.ศันศนีย์  เพ็งหลอย ขอขอบคุณเว็บ : http://www.dmc.tv/pages/top_of_week/ ขออภัยถ้าเราทำอะไรไม่ถูกใจท่านผู้ชมค่ะ